نویسنده
سید جعفر مرتضی حسینی عاملی
چکیده
کتاب «تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)»، کوشیده است تصویری روشن، مستند و اجتهادی از ابعاد سیاسی و اجتماعی زندگی امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) ارائه دهد. نویسنده در این اثر، با تکیه بر منابع معتبر شیعی و همچنین گزارش‌های تاریخی اهل سنت، نشان می‌دهد که زندگی امام دوم شیعیان تنها محدود به کرامت‌ها یا زهد فردی نبوده، بلکه مملو از کنش و برنامه‌ریزی سیاسی منطقی و مبتنی بر حکمت بوده است. بخش آغازین کتاب بر نقش تربیتی پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله) در شکل‌گیری شخصیت امام حسن (علیه‌السلام) تأکید دارد؛ حضرت در کنار پدر بزرگوارشان، امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، همواره مورد تربیت و عنایت خاص رسول خدا (صل‌الله‌علیه‌وآله) قرار داشتند و صفات ممتاز اخلاقی و اجتماعی ایشان در عمل و اندیشه نمایان بود.
در ادامه، مؤلف دوران حضور امام حسن (علیه‌السلام) در جریان خلافت خلفا و سختی‌های پس از شهادت حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) را بررسی کرده و به نقش فعال و موضع‌گیری‌های آشکار ایشان در دفاع از حق اهل بیت (علیهم‌السلام) پرداخته است. دوره پس از شهادت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و به ویژه شرایط رهبری امام حسن (علیه‌السلام) همراه با خستگی و بی‌وفایی جامعه مسلمانان، خیانت سردمداران کوفه و حجم توطئه‌ها و تبلیغات معاویه از دیگر محورهای اصلی این کتاب است. نویسنده با دقت نشان می‌دهد که امام حسن (علیه‌السلام) به رغم میل باطنی و درک عمیق از وضعیت اجتماعی جامعه، صلح با معاویه را انتخاب کرد، چون می‌دانست ادامه جنگ، اساس اسلام و تشیع را در معرض نابودی قرار می‌دهد.
نگارنده تاکید می‌کند که صلح امام حسن (علیه‌السلام) نه نشانه ضعف یا تردید، بلکه تجلی عقلانیت، شجاعت و تدبیر است؛ صلحی که ماهیت آن برپایه منافع عالی امت و حفظ اصول دین بود و همانطور که قیام عاشورا ماهیت حماسی و ایثارگری دارد، حرکت امام حسن (علیه‌السلام) نیز ریشه در جهاد خاموش و ایثارگری در میدان سیاست داشت. همچنین، کتاب عوامل ضعف یاران امام حسن (علیه‌السلام)، نفوذ بنی‌امیه در ساختار جامعه اسلامی، اثر خیانت سران لشکر و نقش مغرضان در منحرف کردن افکار عمومی را به صورت روشمند واکاوی می‌کند.
در این مسیر، نویسنده به شبهات و اتهامات رایج درباره شخصیت و عملکرد امام حسن (علیه‌السلام) و نسبت‌های ساختگی درباره دوستداری عثمان یا تمایل به دنیا پاسخ علمی و مستدل داده و تلاش می‌کند واقعیت تاریخی را از تحریفات بعدی متمایز سازد. نتیجه‌گیری کتاب بدین صورت است که اگر صلح ایشان نبود، نهضت عاشورا شکل نمی‌گرفت و اساس فکری و سیاسی تشیع به شدت در خطر می‌افتاد. این کتاب، امام حسن (علیه‌السلام) را الگوی سیاستمداری متعهد، واقع‌بین، خردمند و الهی معرفی می‌کند که تصمیمات او همواره ریشه در ایمان، شناخت صحیح مسائل و آینده‌نگری برای حفظ دین و مصالح امت اسلامی داشت.
هشتگ
#امام_حسن_مجتبی_علیه‌السلام #زندگی_سیاسی #تحلیل_تاریخی #صلح_امام_حسن_علیه‌السلام #معاویه #تدبیر_سیاسی #حفظ_تشیع #خیانت_یاران #سیاست_اسلامی #سیره_امامان #برتری_عقلانیت #مبارزه_با_توطئه #تاثیر_پیامبر_صل‌الله‌علیه‌وآله #امیرالمؤمنین_علیه‌السلام #عوامل_صلح #پاسخ_به_شبهات #جامعه_کوفه #ولایت_اهل_بیت_علیهم‌السلام
اضف تعليق