نویسنده
شهید حاج سید ابوالحسن شمس آبادی (قدس سره)
چکیده
کتاب «اهمیت عزاداری بر امام حسین (علیه‌السلام)» یکی از آثار تأثیرگذار درباره جایگاه و آثار معنوی و اجتماعی عزاداری امام حسین (علیه‌السلام) است که به صورتی علمی و روشمند، فلسفه و ضرورت این سنت ماندگار را تبیین می‌کند. نویسنده با اشاره به نقش محوری عزاداری در حفظ هویت تشیع و دیانت مسلمانان، تأکید می‌کند که عزاداری نه تنها نشانه احساسات عادی یا واکنشی فردی به رخدادهای تلخ نیست، بلکه جلوه‌ای از درک عمیق نسبت به حقیقت و یکی از راه‌های پیوند قلبی با آرمان‌های اهل بیت (علیهم‌السلام) به شمار می‌آید. او با مخاطب قرار دادن شبهات و انتقادهایی که گاهی نسبت به عزاداری و مظاهر آن بیان می‌شود – مانند بی‌ثمر دانستن گریه یا دعوت به حذف مناسبت‌های سوگواری دینی – توضیح می‌دهد که گریه و سوگواری در فرهنگ قرآن و سنت پیامبر اسلام (صل‌الله‌علیه‌وآله) امری پسندیده و ارزشمند است؛ نشانه رقت قلب و محبت نسبت به مسیر حق و اهل بیت (علیهم‌السلام) است و بر خلاف پندار برخی، بی‌تفاوتی و خشکی عاطفه نشانه قساوت قلب و دوری از معنویت است.
نویسنده با ذکر شواهد قرآنی، اشک ریختن مؤمنان را هنگام شنیدن آیات الهی و یا مصائب اهل حق، دلیل فطری بودن اشک و گریه بر مظلومیت می‌داند و آن را نه‌تنها نشانه ضعف، که علامت معرفت و دلدادگی به حقیقت معرفی می‌کند. او نتایج تربیتی عزاداری را برجسته می‌سازد و این مراسم را در احیای نهضت عاشورا، زنده‌نگه‌داشتن پیام توحید و عدل و حمایت از مظلوم در طول تاریخ مهم ارزیابی می‌کند. عزاداری به باور نویسنده تنها محدود به یک عمل احساسی و فردی نیست و آثار اجتماعی و حتی سیاسی گسترده‌ای در جامعه مسلمانان داشته است؛ مجالس سوگواری باعث پیوستگی نسل‌ها به فرهنگ شهادت و مبارزه با ظلم و تداوم روحیه ایثار در پیروان اهل بیت (علیهم‌السلام) شده و پایه‌ای برای مقاومت اسلامی و آگاهی‌بخشی عمومی در برابر ظلم و تحریف است.
در بخش‌هایی از کتاب، به نقش عملکرد دشمنان اهل بیت (علیهم‌السلام) در تضعیف عزاداری اشاره شده و آمده است که تلاش برای خاموش کردن این چراغ مقدس همیشه از سوی جبهه باطل وجود داشته، اما عنایت الهی و عشق مردم نسبت به اهل بیت (علیهم‌السلام) اجازه خاموشی آن را نداده است. همچنین مصائب پس از عاشورا، اسارت اهل بیت (علیهم‌السلام)، خطبه‌های امام سجاد (علیه‌السلام) و حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) به عنوان عوامل تبیین پیام عاشورا و تداوم نهضت حسینی مورد توجه قرار گرفته است.
نویسنده نتیجه می‌گیرد که برپایی عزاداری بر امام حسین (علیه‌السلام) رمز بقای اسلام حقیقی و اصلی‌ترین زبان انتقال پیام عاشورا به همه زمان‌ها و نسل‌ها است؛ بی‌توجهی به این سنت الهی نه تنها به فراموشی اهداف قیام امام حسین (علیه‌السلام) می‌انجامد، بلکه جامعه را در معرض انحراف از اصول توحید، عدالت و آزادگی قرار می‌دهد. در مقابل، اهتمام و پایداری بر عزاداری و سوگواری، نه تنها عامل تقویت ایمان و معرفت شیعیان است، بلکه بزرگ‌ترین پاسخ عملی به دشمنان اهل بیت (علیهم‌السلام) و تضمین جاودانگی فرهنگ عاشورا در تاریخ اسلام به شمار می‌رود.
هشتگ
#عزاداری_امام_حسین_علیه‌السلام #فلسفه_عزاداری #تأثیر_اجتماعی_عزاداری #گریه_بر_مصیبت #فرهنگ_شیعه #پیام_عاشورا #مبارزه_با_ظلم #حفظ_دیانت
اضف تعليق