نویسنده
آیت‌الله العظمی لطف‌الله صافی گلپایگانی
چکیده
کتاب «آینه جمال» تلاشی است برای معرفی و تبیین جلوه‌های والای مکارم اخلاق و فضائل معنوی امام حسین (علیه‌السلام)؛ شخصیتی که نه‌تنها در تاریخ اسلام، بلکه در تاریخ بشریت نماد والایی از انسانیت و کمال است. نویسنده در آغاز، یادآوری می‌کند که عظمت انسان در مقام اخلاق و معنویت نهفته است و از این منظر، امام حسین (علیه‌السلام) نمونه بارز و تجسم عملی ارزش‌های انسانی و الهی است.
در ادامه، مولف با تأکید بر نقش پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله) و آموزش‌های آن حضرت، می‌کوشد نشان دهد که پرورش شخصیت‌هایی چون امام حسین (علیه‌السلام) محصول مکتب افزون از هزار ساله اسلام و همچنین اهتمام ویژه خاندان نبوت به تزکیه و تهذیب اخلاقی است. او رمز ماندگاری و جاودانگی امام حسین (علیه‌السلام) را دقیقاً در همین بُعد اخلاقی و ارزش‌های متعالیش می‌داند و از مخاطب می‌خواهد درس بزرگ اورا به خاطر سپارد: ایستادگی بر حق، عطوفت نسبت به خلق، و صداقت بی‌چون و چرا در بندگی خداوند.
در بخش‌هایی از کتاب، امام حسین (علیه‌السلام) به عنوان چراغ هدایت و شمع مجالس اهل علم معرفی می‌شود؛ کسی که علم و عمل، بینش عمیق و اخلاص ناب را در عالی‌ترین مرتبه به نمایش گذاشت. نویسنده با بهره‌گیری از روایت‌ها و مستندات معتبر، به ابعادی از روح عبادتِ امام حسین (علیه‌السلام)، سلوک معنوی، دعا، خشوع قلبی و ارتباط رشک‌برانگیزش با پروردگار اشاره می‌کند؛ عبادتی که سرچشمه کرامت و سرمایه فضائل دیگر آن حضرت بود.
در این اثر، جلوه‌های اعلای سخاوت، کرامت و لطف امام حسین (علیه‌السلام) به تصویر کشیده شده است؛ اینکه چگونه در اوج بحران‌ها و حتی در میدان کارزار، دست نیازمندان را می‌گرفت و از جان و مال دریغ نمی‌کرد. وفاداری، گذشت، ادای دین و همیاری با مردم، از خصائص برجسته امام حسین (علیه‌السلام) دانسته شده و نمونه‌های شیوا از زندگی او نقل می‌گردد.
کتاب سپس به عدالت‌خواهی حضرت اشاره می‌کند و امام حسین (علیه‌السلام) را مظهر عدل‌طلبی و احقاق حقوق انسان‌ها معرفی می‌نماید؛ امامی که همواره در برابر ظلم و فساد ایستادگی کرد و اصلاح جامعه اسلامی را در رفتار و سیره خود متجلی ساخت. او نه تنها خود عدالت‌پیشه بود، بلکه پرچمدار دعوت مردم به انصاف و حق‌گرایی در همه شئون زندگی شد.
ساده‌زیستی و قناعت، از دیگر ابعاد شخصیت امام حسین (علیه‌السلام) است که با خلوص نیت و بی‌اعتنایی به تعلقات دنیوی در رفتار و عمل او آشکار بود. کتاب تأکید می‌کند که آن حضرت گرچه نسب عالی و موقعیت اجتماعی ممتازی داشت، اما همواره در میان مردم، با تواضع، مهربانی و فروتنی می‌زیست و عزت را در افتادگی و خدمت به خلق می‌جُست.
در بخش‌هایی از کتاب، شجاعت و شهامت حقیقی امام حسین (علیه‌السلام) به عنوان معیار بقای امت‌ها مطرح شده است؛ شجاعتی که نه‌تنها در کربلا که پیش از آن نیز در چالش‌های اجتماعی و دینی نمودار بود. نویسنده، عظمت روح و قدرت تصمیم امام را در لحظات سرنوشت‌ساز عاشورا ستایش می‌کند؛ عزم و مردانگی او را الگویی ارزنده برای تمامی آزادگان جهان می‌داند.
در نهایت، صبر و بردباری امام حسین (علیه‌السلام) یکی از اوج‌های اخلاق حسینی است؛ صبری که در برابر مصائب، آلام جهاد، تشنگی و غربت او و یارانش در کربلا تجلی یافت و امروز نیز مایه الهام اهل یقین است. حضرت با نیروی ایمان و امید به وعده الهی، سخت‌ترین بلاها و ناملایمات را با شکر و رضا تحمل کرد و معنای کامل «عبودیت در بلا» را به نمایش گذاشت.
نویسنده در این کتاب، به خواننده می‌آموزد که عشق و معرفت به امام حسین (علیه‌السلام)، صرفاً محدود به گریه یا عزاداری نیست، بلکه باید الگوگیری از اخلاق، رفتار، محبت به خلق، عدل‌ورزی، ایثار، شهامت، صبوری و عبادت و بندگی او سرلوحه زندگی هر مؤمن باشد. پیام نهایی کتاب آن است که امام حسین (علیه‌السلام) آینه تمام نمای جمال انسانی و الهی است، که درس‌هایش می‌تواند پایه‌گذار یک جامعه رشد یافته، عادل و اهل فضايل شود و راه سعادت دنیا و آخرت را به بشریت نشان دهد.
هشتگ
#امام_حسین_علیه‌السلام #مکارم_اخلاق #سیره_حسینی #عدالت_خواهی #عبادت #ایثار #سخاوت #شجاعت #صبر #عاشورا #نهضت_حسینی #کرامت #تواضع #انسانیت #اخلاق_اسلامی #فرهنگ_عاشورا #ظلم‌ستیزی #عبودیت #الگوی_انسانیت #محبت_اهل_بیت_علیهم‌السلام
اضف تعليق