نویسنده
علامه عبدالحسین امینی (رحمةالله علیه)
چکیده
این اثر پژوهشی گران‌بها بر پایه سخنرانی‌ها و مناظرات علمی مرحوم علامه امینی (رحمةالله علیه) نگاشته شده است و هدف اصلی آن روشن ساختن جایگاه عزاداری و سوگواری برای امام حسین (علیه‌السلام) در نگاه پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله) و اهل بیت (علیهم‌السلام) است. نویسنده با بهره‌گیری از مستندات تاریخی و روایی، پیوند عمیق بین سنت نبوی و بزرگداشت مصیبت سیدالشهدا (علیه‌السلام) را تبیین می‌نماید تا آشکار شود که شیوه شیعیان، ادامه راه پیامبر (صل‌الله‌علیه‌وآله) در ابراز محبت، سوگواری و پاسداشت حوادث کربلا است.
کتاب نشان می‌دهد که پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله) از همان دوران حیات خویش، بر مصیبت‌های آینده فرزندانش، به ویژه امام حسین (علیه‌السلام)، آگاه بود و بارها نسبت به فاجعه کربلا اندوهگین شد. این اندوه در رفتار و سخنان ایشان، چه هنگام ولادت و چه در سالگردهای مربوط به حسینیه، چه در جمع خانواده، چه در میان اصحاب و حتی در مکاشفات و اخبار غیبی، جلوه‌گر بود. نویسنده با نقل منابع معتبر اهل سنت و شیعه، بیان می‌کند که حتی جبرئیل (علیه‌السلام) نیز خبر شهادت امام حسین (علیه‌السلام) را به پیامبر (صل‌الله‌علیه‌وآله) داد و ایشان اشک ریختند. در خانه‌هایی مانند خانه ام سلمه، عایشه یا زینب (سلام‌الله‌علیها)، پیامبر (صل‌الله‌علیه‌وآله) خاک کربلا را گرفتند و با یاد مصائب حسین (علیه‌السلام) محزون گشتند؛ و دیگران نیز شاهد اندوه ایشان و خاندان‌شان بودند. این واقعه مقدمه‌ای شد بر سنت گریه و عزاداری که در میان شیعیان ادامه یافت.
علامه امینی در بخش‌های گوناگون کتاب، مخالفت برخی با برگزاری عزاداری و اشک ریختن را پاسخی مستند می‌دهد و به روشنی می‌گوید که سنت پیامبر (صل‌الله‌علیه‌وآله) و یاران ایشان، خود سرآغاز این فرهنگ سوگواری بوده است. نویسنده بر اهمیت فلسفه اشک، آثار تربیتی و معرفتی آن، و جایگاه عظمت اهل بیت (علیهم‌السلام) در جامعه اسلامی تأکید دارد و یادآور می‌شود که عزای حسین (علیه‌السلام) نه صرفاً یک رسم عاطفی بلکه یک حقیقت الهام‌بخش و بیدارگر است که پیامبر (صل‌الله‌علیه‌وآله) مسیر آن را گشوده است.
این کتاب همچنین با اشاره به روایت‌های مربوط به خشم الهی بر قاتلان حسین (علیه‌السلام)، بشارت ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در پیوند با عاشورا و استمرار تاثیرات حماسه کربلا در طول تاریخ، جایگاه بی‌بدیل امام حسین (علیه‌السلام) را در منظومه معارف اسلامی برجسته می‌سازد.
نگرش پژوهشی، وفاداری به منابع اصلی و نثر روان از ویژگی‌های بارز این اثر است. در مجموع، کتاب بیان می‌دارد که سوگ و عزاداری بر امام حسین (علیه‌السلام) نه‌تنها امری مشروع و ریشه‌دار است، بلکه ادامه سنت و سیره پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله) و خاندان پاک ایشان به شمار می‌رود و اهمیت معرفتی و تربیتی آن بر کسی پوشیده نیست.
هشتگ
#عاشورا #کربلا #امام_حسین_علیه‌السلام #پیامبر_اکرم_صل‌الله‌علیه‌وآله #سوگواری #اشک_بر_حسین_علیه‌السلام #سیره_نبوی #محبت_اهل_بیت_علیهم‌السلام #مصیبت_کربلا #فرهنگ_عزاداری #فلسفه_اشک #مکتب_تربیتی_حسینی #ظلم‌ستیزی #حماسه_کربلا #سنت_پیامبر_صل‌الله‌علیه‌وآله #فرشته_و_کربلا #مهدویت #عدالت_اسلامی #هویت_شیعی #معرفت_حسینی
اضف تعليق