نویسنده
جت‌الاسلام محسن قرائتی
چکیده
کتاب «ده گفتار»، تلاشی است در جهت پیوند عمیق قرآن و قیام امام حسین (علیه‌السلام) و بازخوانی واقعه کربلا از منظر آیات الهی. قرائتی در مقدمه با بیان دغدغه ترویج تفسیر و رویکرد قرآنی در مجالس مذهبی، تأکید می‌کند که هر چه جلسات عزاداری و سخنرانی‌ها با محوریت قرآن و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) پیوندی نزدیک‌تر بیابند، نورانیت و عمق بیشتری خواهند یافت و نسل جوان و تحصیل‌کرده بهتر می‌تواند با پیام عاشورا ارتباط برقرار کند. هدف اصلی این کتاب، تطبیق آموزه‌های قرآنی با سیره و نهضت سیدالشهداء و اثبات این نکته است که امام حسین (علیه‌السلام) در حرکت و اهداف خود کاملاً بر اساس قرآن گام برداشت و سیره ایشان نمونه‌ای عملی از ارزش‌های اصیل الهی است.
قرائتی از ابتدای کتاب با استناد به حدیث ثقلین، جدایی‌ناپذیری قرآن و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را گوشزد کرده و مخاطب را به سمت بازخوانی دین از سرچشمه قرآن دعوت می‌کند. او با مقایسه برخی ویژگی‌های قرآن و امام حسین (علیه‌السلام) مانند نورانیت، عزت، شفاعت، هدایتگری، و اثرگذاری تاریخی، نشان می‌دهد که عاشورا تجلی عینی آموزه‌های قرآن و مکتب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) است. بخش مهمی از کتاب به تحلیل انگیزه، اخلاص، نشاط و آگاهی در حرکت امام حسین (علیه‌السلام) می‌پردازد. نویسنده تأکید می‌کند که در بینش اسلامی رمز پایداری و تداوم نهضت، ایمان خالص، انگیزه الهی، و نشاط معنوی است و امام حسین (علیه‌السلام) و یارانش در کربلا تجسم کامل این ویژگی‌ها بودند؛ آن‌ها نه بر اساس انگیزه‌های فردی یا دنیوی بلکه در معامله‌ای عاشقانه با خداوند راهی میدان شدند. در مقابل، حرکت‌های بدون پایه الهی و ایمان ناب، هرچند از نظر ظاهر قوی یا مجهز باشند، سرانجامی جز شکست ندارند.
قرائتی در ادامه به برخی آیات قرآن که امام حسین (علیه‌السلام) در مسیر نهضت خود بدان‌ها استناد کرد اشاره می‌کند، از جمله هنگام ترک مدینه، ورود به مکه، مواجهه با دشمنان، پذیرش سختی‌ها و شهادت پیروان خود، همواره آموزه‌های قرآنی را محوری‌ترین راهنمای خود قرار داد. نکته مهم این است که امام حسین (علیه‌السلام) نه تنها هدف نهایی خود را احیای «امر به معروف و نهی از منکر» و «اصلاح امت» عنوان نمود، بلکه در طول مسیر، همواره به آیات مرتبط با صبر، توکل، اخلاص، جهاد و اصلاح اجتماعی اشاره داشت و وقوع حوادث کربلا را در چارچوب این آموزه‌ها تفسیر می‌کرد. همچنین، کتاب به تأکید قرآن بر اصلاح فرد و اجتماع، نقش اساسی ایمان و عمل صالح، و برخورد با انحرافات و فساد اشاره می‌کند و یادآور می‌شود که هرچه فساد و انحراف در جامعه بیشتر شود، نیاز به مصلح و حرکت‌های اصلاح‌گرانه بیشتر احساس خواهد شد. امام حسین (علیه‌السلام) مظهر این اصلاح‌گری است که برای زنده نگه داشتن معنوی و اخلاقی جامعه، از هرگونه رفاه و آسایش شخصی چشم می‌پوشد.
در بخش‌هایی دیگر، نویسنده بر این باور است که مجالس و فرهنگ عزاداری باید ضمن حفظ شور حسینی، معرفت قرآنی و تربیت اجتماعی را محور قرار دهد تا پیوند حقیقی میان عاشورا و قرآن در دل‌ها زنده بماند و جامعه شیعی به جای نقل‌وقایع سطحی، با الهام از آموزه‌های عمیق اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و معارف قرآن، مسیر بیداری، اصلاح، تدبر، و عزت را دنبال کند. کتاب با نثری روان و ساده اما عمیق، می‌کوشد سیمای قرآنی عاشورا و امام حسین (علیه‌السلام) را تبیین کرده و مخاطب را به سمت بازخوانی عاشورا با رویکردی قرآنی-اجتماعی سوق دهد و یادآور شود که پیروزی نهایی، عزت و جاودانگی در سایه پایبندی به قرآن و سیره اهل‌بیت (علیهم‌السلام) رقم می‌خورد.
هشتگ
#محسن_قرائتی #ده_گفتار #امام_حسین_علیه‌السلام #عاشورا #قرآن #نهضت_حسینی #اصلاح_اجتماعی #امر_به_معروف #نهی_از_منکر #شفاعت #نور_قرآن #سیره_اهل_بیت #تفسیر_قرآن #اخلاص #ایمان #حقیقت_عاشورا #اصلاح_فردی #خلوص_نیت #مسئولیت_اجتماعی #پیوند_قرآن_و_عاشورا
اضف تعليق